این جهانِ بی بقا، هیچست هیچ

این جهانِ بی بقا، هیچست هیچ

هر چه میگردد فنا، هیچست هیچ

گر جهانرا سر بسر بگرفته ای

چون نمیماند بجا، هیچست هیچ

شد مرا یک نکته از غیب آشکار

در دو عالم جزخدا،هیچست هیچ

گر نه سر در راه عشق او رود

آن سر کمتر ز پا، هیچست هیچ

گر نه صرف طاعت وخدمت شود

حاصل این عمرها، هیچست هیچ

گر نه سوزد جان و دل در عشق او

درتن این افسردها،هیچست هیچ

دل بعشق گلرخان، ای دل مده

مهرِ یارِ بی وفا، هیچست هیچ

صحبت بیگانگان، بیگانگیست

جز ندیدم آشنا، هیچست هیچ

گر سخن گوئی دگر از حق بگو

فیض جزحرف خداهیچست هیچ

                  (فیض کاشانی)